W SZERSZYM ROZUMIENIU
Szerzej rozumiany profesjonalizm bardziej ma na uwadze oczekiwania odbiorców i wymaga od dziennikarza postępowania zgodnego z normami etyki zawodowej [Nordenstreng, 1998], Normy te są zawarte w dziennikarskich kodeksach etycznych tworzonych przez różne stowarzyszenia i organizacje dziennikarskie. Mimo dużej rozmaitości takich kodeksów i różnego stopnia ich szczegółowości, większość z nich kładzie nacisk na kilka fundamentalnych zasad. Tamara Laitila [1995], przeanalizowawszy 31 takich kodeksów z 29 krajów europejskich, wskazała sześć fundamentalnych zasad określających prawa i obowiązki dziennikarza:informacje muszą być prawdziwe;dziennikarz ma prawo do własnej wypowiedzi i jej obrony;nie wolno mu nikogo dyskryminować z powodu rasy, narodowości, religii, płci, klasy społecznej, zawodu, upośledzenia, czy jakichkolwiek innych cech osobowych;informacje musi zbierać z zachowaniem zasad uczciwości;musi szanować informatorów i osoby, których informacje dotyczą, musi też przestrzegać praw autorskich i prawnej ochrony cytatów; musi być niezależny i przeciwstawiać się wszelkim próbom przekupstwa czy innemu wpływaniu na jego pracę, np. przez domaganie się klauzuli sumienia (tj. prawa do odmowy wykonywania poleceń sprzecznych z przekonaniami dziennikarza).
