UJMUJĄCA PROSTOTA
Ujmująca prostota, a zarazem doskonałość takiej kompozycji uczyniła z niej kanoniczny wzorzec europejskiej kultury literackiej, a współcześnie niemalże normę komunikowania masowego i całej kultury popularnej. Dziś jest to więc elementarny i uniwersalny paradygmat (wzorzec, norma, schemat) wszelkich form narracyjnych, zwłaszcza zaś przekazów masowych. Widać to szczególnie wyraźnie w przypadku produkcji filmowej. Rozmaite opracowania dotyczące dramaturgii filmowej budowy scenariusza jako żelazną regułę wskazują zasadę trzech aktów dwóch punktów zwrotnych, wyliczając niemal z matematyczną precyzją ich rozmieszczenie w strukturze dwugodzinnego filmu fabularnego. Taki paradygmat narracyjny, stosowany we wszystkich gatunkach twórczości filmowej, przedstawia schemat 27 [Karpiński, 1995; Field, Rilla, 1998; Frensham, 1998].