PROSTE KODY

Z tych opozycji można budować zarówno proste kody, kategoryzujące elementarne doświadczenia (np. góra-dół, jasno—ciemno, zimno—gorąco, przyjemność— przykrość etc.), jak też kody bardzo złożone, kategoryzujące pojęcia abstrak­cyjne, zachowania czy typy sytuacji – typologia funkcji narracyjnych Proppa jest w istocie kodem. Dobitnym potwierdzeniem tej reguły są współczesne kody komputerowe, oparte wyłącznie na opozycji binarnej: 0-1. Drugi rodzaj reguł należących do langue określa zasady i wzory kon­struowania przekazów, począwszy od prostych zdań, a skończywszy na roz­budowanych strukturach narracyjnych. Są to reguły paradygmatyczne określające relacje między wymienialnymi elementami przekazu, a ich przykładem jest paradygmat struktury filmu fabularnego , paradyg­mat cyklu opowieści o Jamesie Bondzie czy format jakiegoś programu tele­wizyjnego (np. „Koło fortuny”, „Milionerzy”).