PODSUMOWANIE INFORMACJI
Przedstawiona wyżej charakterystyka celów polityki informacyjnej pokazuje, że zarówno ich hierarchia, jak sposób definiowania pozostają w ścisłym związku z typem instytucji nadawczej. Nie znaczy to bynajmniej, iż obowiązuje tu jakieś żelazny determinizm – w ofercie wielu nadawców łatwo znaleźć relacje i doniesienia wyłamujące się spod wskazanych definicji. Te definicje należy więc traktować jedynie jako wyznacznik ogólnych prawidłowości czy dominujących tendencji, które razem wzięte określają typologiczną odrębność różnych wariantów polityki informacyjnej. W znacznym stopniu pokrywają się one z rozróżnieniem przyjętym przez Johna Fiskego [1992], który wyodrębnił trzy typy informacji: oficjalne, alternatywne, popularne.