ODERWANIE OD RZECZYWISTOŚCI
Właśnie możliwość oderwania się od rzeczywistości (eskapizm) i uruchomienie fantazji, która pozwala – w wyobraźni – łamać prawa i reguły społeczne, identyfikować się z różnymi postaciami, udawać kogoś innego, by zaraz potem dobrowolnie powrócić do rzeczywistości, akceptując ustalony porządek (status quo), jest treścią przeżycia emocjonalnego będącego istotą rozrywki. W tym sensie rozrywka jest przeciwieństwem ideologii. O ile bowiem ideologia jest siłą dośrodkową, za pomocą której system społeczny narzuca reguły i sprawuje kontrolę nad jednostką, to rozrywka jest siłą odśrodkową, która pozwala jednostce na chwilowe odrzucenie tych reguł, a nawet zbuntowanie się przeciwko systemowi, daje więc iluzje pełnej wolności [Fiske, 1992; Langer, 1992; Becker, 1992].