MODEL PRACOWNI

Model „pracowni” odnosi się do małych instytucji nadawczych, które tworzy od kilku do kilkunastu osób prowadzących działalność na niewielką skalę – gminy, osiedla, środowiska, społeczności lokalnej. W mediach tego rodzaju nie istnieje sformalizowany podział pracy ani specjalizacja ról – każdy uczestniczy we wszystkich etapach realizacji przekazu: od plano­wania działalności poprzez zbieranie, selekcjonowanie i redagowanie in­formacji aż po wytwarzanie przekazów i ich dystrybucję. Wobec słabej instytucjonalizacji ram i procedur działania, związki w obrębie zespołu re­dakcyjnego mają charakter więzów osobistych (koleżeństwo, przyjaźń), opartych na zgodności postaw (orientacji), wspólnocie celów, spontaniczno­ści, zaangażowaniu. Zespół redakcyjny może mieć charakter grupy pasjona­tów, klubu towarzyskiego lub porozumienia obywatelskiego, jednak zwykle cechuje go duża integracja wewnętrzna, zapewniająca każdemu wpływ na koncepcję i realizację polityki informacyjnej, oraz zewnętrzna, ze środowi­skiem społecznym, w którym ten zespół działa.