METAFORY I METONIMIE

Metafory i metonimie występują we wszelkiego typu wypowiedziach opowieściach. Metafory są podstawowym środkiem wyrazu w twórczo­ści artystycznej, Wesele (Stanisława Wyspiańskiego) i jego filmowa ekranizacja (Andrzeja Wajdy) to nasycona symbolami opowieść o świado­mości, dylematach i obsesjach Polaków. Natomiast metonimia jest wszech­obecna w relacjach dziennikarskich i dokumentalnych – np. fotografia prasowa czy reportaż telewizyjny zawsze pokazują „część zamiast całości”, przy czym ową całością może być złożone zjawisko społeczne, np. wojna. Trzeba też podkreślić, że choć większość metafor i metonimii jest prowe­niencji literackiej, to mają one swoje odpowiedniki w przekazach obrazo­wych (plastyce, fotografii, filmie i telewizji), a niektóre także w muzyce. Po­za tym, dyscypliny artystyczne operujące znakami ikonicznymi wykształciły szereg oryginalnych metafor obrazowych, a prawdziwym laboratorium w tym zakresie stała się reklama [Berger, 1981; Williamson, 1978].