CAŁA WIEDZA POTOCZNA

George Lakoff i Mark Johnson [1988] uważają, iż niemal cała wiedza potoczna jest zbiorem różnego rodzaju meta­for. Najpowszechniejsze są metafory orientacyjne, oparte na opozycji góra- dół, gdzie góra to: więcej, rozum, radość, świadomość, władza, zdrowie i ży­cie, wysoki status i wykształcenie, prawość i dobro; dół zaś to: mniej, uczu­cie, smutek, nieświadomość, poddanie, choroba i śmierć, niski status i wy­kształcenie, niegodziwość i zło. Dość powszechne są metafory ontologiczne opisujące ludzi i ich doświadczenia w kategoriach rzeczy i substancji (np. umysł jako maszyna lub kruchy przedmiot, pole widzenia jako pojemnik, lu­dzie jako siła polityczna), a także personifikacje opisujące rzeczy i zjawiska w kategoriach właściwości lub działań ludzkich (np. teoria wyjaśnia, fakt przemawia, religia zabrania, życie uczy, a inflacja atakuje, zżera, grabi i niszczy niczym najgorszy przeciwnik).